Een andere belangrijke must voor mij is autonomie. Laat me, laat me, laat me mijn eigen gang maar gaan. …. Ik heb het altijd zo gedaan. En het kwam (vrijwel) altijd goed. Natuurlijk check ik en houd ik me aan de richting en blijf ik binnen de kaders. Maar zeg me niet wat ik moet doen, dat weet ik zelf wel. En dat maakt me in de ogen van anderen vaak eigenwijs. Toch hoop ik vurig dat ooit de hiërarchie en controle bij organisaties plaats maken voor zelfsturing, eigen inzicht en vertrouwen. Want zoals Daniel Pink aangeeft in zijn boek Drive – over intrinsieke motivatie – leidt controle tot volgzaamheid, maar autonomie leidt tot betrokkenheid en stimuleert de eigen verantwoordelijkheid. Het is maar wat je wilt als organisatie.
Ik verbind alles met alles en zie altijd het grotere plaatje. Ook niet iets wat me altijd in dank wordt afgenomen. Zeker niet als men op hun eigen deelgebied wil blijven om daar te scoren. Maar wat nou als alles toch met elkaar verbonden blijkt te zijn, zoals de kwantumtheorie ook aangeeft? Wat als alles en iedereen met elkaar verbonden is door middel van een kwantumveld waarin alle informatie van alle tijden is opgeslagen: verleden, heden en toekomst. Dan kom je toch maar mooi bedrogen uit op je eigen deelgebied. Waar ik zaken vaak mis zie gaan in organisaties is bij gebrek aan verbinding. Dan blijf ik toch liever het grotere plaatje zien. Misschien noem je me tegen-draads, ik noem me zelf anders-draads.